Su anda bunlari yazarken bile ruhumu, midemi, kalbimi bir anda sıkışma hissi sardi. Kendime bunlari 1 sene yasattigima gore demek ki ben tam bir mazoşistim. Ama artik gercekten yeter. Çığlıklarımı şimdiye kadar hep icimde attim, ama artik avazım ciktigi kadar bagiracagim. İçime ata ata kendimi fiziksel ve ruhsal olarak zehirlemisim meğer ben. Cok uzgunum, ama hüznümü bile yaşayamıyorum - batıyor malum kişiye. Kendimden ve ailemden çok özur diliyorum ve bu gunlerin acisini kahkahalar atarak mutlulukla çıkaracağım günleri iple cekiyorum.
No comments:
Post a Comment